Kişinin kullandığı dilde yer alan sesleri, artikülatör organları aracılığı ile tam veya doğru olarak çıkaramamasıdır. Artikülasyon bozukluğunun ortaya çıkış şeklinde farklılıklar görülebilmektedir. Bu bazen ses (fonem) atlama, bazen söylemesi gereken sesin yerine başka ses kullanma veya bozuk çıkarma şeklinde görülebilir.
Artikülasyon bozukluklarını değerlendirirken, değerlendirilen hastanın kaç yaşında olduğu büyük önem taşır. Çocukluk dönemlerinde, ailelerin aşırı önemsemesine bağlı olarak fizyolojik olarak ortaya çıkan ve bazı seslerin söylenebilmesindeki gecikme, sanki bir bozuklukmuş gibi, çocukta düzeltilmeye çalışılır.
Çocuğun üzerine fazlaca gidildiği takdirde, kısa bir süre sonra düzelecek bir sesin, kalıcı olarak bozuk bir şekilde pekişmesine neden olunabilir. Bazı seslerin hangi yaşa kadar çıkarılamamasının patolojik olmadığının bilinmesi gerekir.
Bu nedenle çocuğa ‘yanlış söylüyorsun’ veya ‘böyle söylemelisin’ gibi uyarılarda bulunmaktan kaçınılmalı.