Amerikan Psikiyatri Birliği, Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı beşinci Basımı'nda (DSM-5) otizm spektrum bozukluğu olan tüm bireylerin sosyal iletişim ve sosyal etkileşimde yetersizlik, tekrarlanan/takıntılı davranışlar ve sınırlı ilgiler ve etkinlikler olmak üzere iki temel alanda yetersizlik gösterdiği belirtilmektedir. Otizmin nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte bazı araştırmacılara göre beyin yapısını yada işleyişini etkileyen bazı sinir sorunlarından kaynaklandığı düşünülmektedir. Ailenin özellikleri, çevre kirliği, kimyasal maddelerin otizmi tetiklediği düşünülmektedir. Ama bu düşünceleri henüz bilimsel bir dayanağı bulunmamaktadır. Lisan bozukluğunun görüldüğü bir rahatsızlıktır. Otizmde, sonuç almak için uzun süreli ve multi-disipliner bir yaklaşım gerekmektedir.
Otizmli hastalarda dil-konuşma terapisinde amaç otizmli çocuklarda dil ve iletişim becerilerini geliştirmektir bunun için çeşitli terapiler uygulanmaktadır. Bu terapilerde temel amaç otizmli çocukların tüm ortamlarda iletişim kurmalarını sağlayacak iletişim becerilerini onlara kazandırmaktır. Bunun için konuşmaları anlama, kendilerini ifade etme ve karşılıklı konuşabilme gibi becerileri kazandırılmaya çalışılır.
Otizm, üzerinde en çok çalışılan yaygın gelişimsel bozukluktur. Sosyal etkileşim ve iletişimde yetersizlikler ile sınırlı ilgiler ve yinelenen davranışlar temel özellikleri olarak kabul edilir. Bu alanlardan en az birisinde üç yaştan önce belirtilerle ortaya çıkar. Konuşmada gecikme ya da zihinsel yetersizlik ile birlikte ortaya çıkabilir. Zihinsel yetersizliği olmayan otizmli bireyler yüksek işlevli bireyler olarak tanımlanır.
Asperger sendromu, bir tür yaygın gelişimsel bozukluktur. Otizmden daha geç yaşta, genellikle 3-5 yaştan sonra ortaya çıkar. Sosyal özellikler ve sınırlı ilgiler açısından otizme benzer ancak aspergerli bireylerde konuşmada gecikme gözlenmez; iletişim, öz bakım ve zihinsel becerilerde de yetersizlik yoktur. Bazı bireylerin çok geniş sözcük dağarcıkları vardır ve ilgilendikleri bir konuda çok uzun zaman konuşabilirler. Ancak, sözel olmayan iletişim becerilerinde yetersizlik görülür, sözel olmayan mesajları anlama ve kullanmada güçlük çekerler. Birçok uzman ve anne baba, daha az etiketleyici olduğunu düşünerek, asperger terimini otizm yerine kullanmayı tercih eder.
Rett sendromu çok seyrek olarak ortaya çıkan YGB'nin daha ağır olan türüdür ve genetik nedenlere bağlı olarak ortaya çıkar. Bazı davranışlara ilişkin ortak özellikleri nedeniyle YGB içinde yer alan bu sendrom, genellikle kızlarda görülür. Sendrom, 6-12. aylarda normal gelişim sonrasında, var olan motor ve iletişim becerilerinde ani kayıplar olması ile tanımlanır. Rett senderomu genellikle zihinsel engel ile birlikte ortaya çıkar.
Çocukluk dezentegratif bozukluğu (ÇDB), iletişim, sosyal etkileşim, ilgiler ve etkinliklerdeki sınırlılıklar açısından otizme benzeyen, 2 yıl normal gelişimden sonra ortaya çıkan bir YGB tur. 2 yaştan sonra, önceden kazanılmış tuvalet kontrolu, uyumsal davranışlar motor ve iletişim becerileri ile oyun becerileri kaybolur. Otizmde temel yetersizlik sosyal etkileşim alanında iken ÇDB da iletişim alanındadır. ÇDB, çocuğun gelişimini otizmden daha ağır düzeyde etkiler. ·
Atipik otizm (başka türlü adlandırılamayan yaygın gelişimsel bozukluk) ise YGB altında yer alan bozuklukların bazı ölçütlerini karşılayan ama herhangi birinin tüm ölçütlerini karşılayamayan çocuklara tanı koymak amacıyla kullanılan bir terimdir. Atipik otizm için net ve açık ölçütler yoktur, ancak Asperger sendromu ve atipik otizm tanısı konan çocukların güçlükleri benzerdir, her iki grubun güçlükleri otizmli çocuklardan daha hafif düzeydedir.