Çocuklardaki konuşmanın, beklenen zamanda (kronolojik yaşı ile dil yaşının aynı olmamış) ve beklenen doğrulukta olmamasıdır.
Yaşıtlarına uygun dil gelişimi yoksa konuşma gelişimi açısından yavaş geliştiği gözleniyorsa, gecikmiş konuşma olduğu düşünülebilir. Çocuklar için kullanılan bu bozukluktaki nedenler; mental retardasyon, otizm, nörolojik engeller, sosyal handikaplar, fiziksel bozukluklar, algı bozuklukları, işitme kaybı, otitis media, uyarı ve motivasyon eksikliği ve ailede birden çok dilin konuşulması ve ailenin yanlış tutumlarıdır. Ayrıca kalıtsal geçiş ve çocuğun cinsiyeti de göz önünde tutulacak faktörler arasında olmalıdır. Konuşma terapisinde nedenin çok iyi görülmesi çok önemlidir.
Uygun terapi programı, uygun sosyal ortamların yaratılması ve bireysel veya grup terapisi ile çok olumlu sonuçlar alınabilir.